Renier het by my die verwagting geskep dat Munchen die beste stad ooit is – sy tweede huis. (Oktoberfest miskien?) Vir my het dit ‘n rukkie gevat om Munchen se skoonheid en kultuur te verstaan. My mede treinreisiger (jong voetbalspeler wat dik nuwe mitologieboeke en Chinese skryfstyl boeke lees, en wat nog nie in Frankfurt was nie, maar wil na die Mexikaanse piramides gaan kyk) het gesê dat volgens hom die stad te min geld spandeer aa
n restorasiewerk. Hy dink Leipig is mooier. As jy by die stasie uitloop, en bietjie rondverdwaal is dit soos Pretoria middestad (oordrewe), maar stap bietjie na die middel en ‘n ryk Duiste juweel word gevind. Vir die eeste keer sien ek vrouens en mans in pelsjasse wat verby Veton, Gucci en Armani winkels stap. Munchen doen Kersfees baie meer stylvol as in Berlyn. Die Residenze was die paleis van Duiste keisers van die 13- 17 eeu. Dit het my laat terug dink aan die Schonbrunner schloss in Wenen. As jy my los in ‘n museum soos die raak ek heeltemal verstengel in ‘n fantasie/geskiedenis verhaal. Op die sosiale front het Munchen natuurlik ook verrassings opgelewer. Ek bly in die Meineger Hostel, 800m van die stasie en daar ontmoet ek vir Veronika (Asier meisie van North Carolina wat ‘n uitruilstudent in Madrid is. Sy doen Spaans, maar kan glad nie praat nie.) en Sonja (Suid-Koraan wat uitgaan met ‘n Duitser van Munster en Engelse literatuur in London swot – gebroke engels). Ons gesels heerlik en ons hoof tema is reise en alleen toer. Ek en Veronica gaan na die Duiste bierplek oorkant die straat. Daar land ons in die middle van ‘n spysenieringskool se kersparty. 
Volgende aand spandeer ek in ‘n Weinacht konsert met die Paletrina Motetkoor in die Residenze se hofkapel. Die koor word heeltyd begeleid deur ‘n harp. Dit was baie spesiaal. Ek het ook gemaklike manlike duitse geselsskap gehad.
Munchen was vol dinge (oue kultuur en moderne kuns) en Renier ek sal graag weer saam met jou hierheen wil kom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten