Meine Dame und Herr”
Dis verseker hoe ek my Duitsland-toer sal onthou. Ek het so baie treingery en so baie my ore gespits vir stasies en tye dat hierdie sinnetjie my senuwees prikkel as ek dit hoor. Ek het heel tuis gevoel in Duitsland. Selfs die taal was vir my ‘n lekker uitdaging om te ont”syfer”. Ek het wel besef dat ek ‘n klein bietjie bevooroordeeld is teenoor Duitsers. “Wêreld diktators” en “ eurosentriese reisigers”. Maar ek het wel versag na gluhwein, crepes en geroosterde neute. Die hoofdoel van my besoek was die kersmarkte en EK HET GE-WEINACHTFEST! Die treinreis was absoluut die moeite werd. Ek het sulke wonderlike sitplekke gehad – selfs heel voor by die bestuurder se kajuit. Om alleen te toer was vir my baie effektief. Ek konsentreer net op myself en raak geirreteerd net met myself. Lienka se opinie dat ek ietwat rigting bedonderd is, is bevestig, maar selfs hier is ‘method in the madness’. Ek het altyd beland waar ek moes. Ek het plekke gesien waar ek nie sou gegaan het nie, maar geweldig sou uitmis. Ek het rigting, maar dis die detail en geduld wat ek nie noodwendig het nie.Met my terugkom besef ek ook dat Nederland my plek is en dat dit hier veel mooier is as in Duitsland. Nie dat ek ‘n oorlogkundige is nie, maar na 60jaar is Duitsland nogsteeds besig om hulle pragstede te herwin. Bou boeties, bou
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten